Wie zijn onze cursisten? Interview met Bibi, Niels en hun Hongaarse Puli Twins

Wie zijn Garas en Gyöngy?

“Hier zijn we dan, ja je hoort het goed, WE. Broer en zus ofwel de ‘Puli Twins’ of eigenlijk de ‘Puligans’ zoals onze baasjes ons meestal noemen. Op straat worden we regelmatig verward met een Labradoodle, Poedel of zelfs Bouvier. Maar niets van dit alles is waar. Wij zijn Hongaarse Puli’s Garas (reu) en Gyöngy (teef) geboren en getogen op 3 oktober 2020 in Hongarije. Op 20 januari 2021 zijn wij met onze 16 weken, na een lange reis, bij onze baasjes Bibi en Niels in Leiderdorp aangekomen. Wie onze baasjes zijn en waarom ze ons hebben uitgekozen, kunnen ze het beste zelf vertellen.”

Wie zijn Bibi en Niels?

Sinds een aantal jaar wonen wij in Leiderdorp in een ‘grote mensenhuis’. Met een kleine veestapel namelijk drie katten, twee honden, af en toe een egel en wat tuinvogels.

Niels is werkzaam in de IT- sector en in zijn vrije tijd stapt hij graag op zijn racefiets of speelt games. Bibi is werkzaam in de veterinaire sector, ruim tien jaar in de dierenkliniek en nu in de industrie als consultant. Zij bezoekt dierenklinieken en adviseert het team.

Waarom een Puli?

Een Hongaarse Puli is een vrij onbekend ras in Nederland. Wij hebben het ras leren kennen dankzij onze witte adoptie-Puli van toendertijd 9 jaar met de naam Marci en waren op slag verliefd op het ras. Zo is een Puli een trouwe, leergierige hond die graag samen met zijn baasjes is en voor je wilt werken.

Van Marci hebben wij twee jaar mogen genieten toen we hem in september 2020 op een leeftijd van 12 jaar hebben in laten slapen. Na Marci bestond er geen twijfel en wisten wij zeker: onze volgende hond wordt weer een Puli. Omdat wij geen idee hadden hoelang het duurt om een goede en bovenal betrouwbare fokker te vinden, zijn wij vrij snel na het verlies van Marci onze zoektocht gestart. Omdat de Puli in Nederland vrij onbekend is, moesten wij voor een fokker uitwijken naar het buitenland. Uiteraard met een hele volle rugzak met vooroordelen en wantrouwen omdat wij – vooral Bibi – erg goed op de hoogte zijn van de illegale hondenhandel en al het leed dat daarbij komt kijken.

Hoe ging de zoektocht?

Na verschillende gesprekken met (oud)fokkers en stichtingen hebben wij onze fokker gevonden. Of het zo moest zijn: een dierenarts, oprichter van de Hongaarse Puli-rasverenining, met de juiste fokdoelen en met een liefdevol gezin waar de puppy’s de eerste 16 weken zouden opgroeien. Want honden die uit het buitenland naar Nederland komen, mogen pas geïmporteerd worden vanaf 16 weken, voorzien van een chip, een rabiësvaccinatie en uiteraard de juiste documenten. Vanaf de geboorte van ‘Litter G’ zijn wij direct betrokken bij het nest. Omdat wij twee hondjes zouden nemen, hebben wij samen met de fokker de beste match bepaald. Ondanks onze kennis en ervaring is dit nog steeds erg spannend. Alles hebben wij op afstand gedaan met foto’s en videobeelden. Wederzijds vertrouwen heeft hierbij een grote rol gespeeld.

En het resultaat? (tromgeroffel..)

Na ongeveer 8 weken hebben wij de definitieve keuze gemaakt voor Garas en Gyöngy! Gelukkig hadden wij nog 8 weken om de laatste voorbereidingen te treffen. Naast het aanschaffen van voldoende hondenspeelgoed, dekens en nog meer speelgoed, zijn wij op zoek gegaan naar een hondenschool. Dat is voor ons net zo belangrijk als het vinden van een goede fokker. Wij vinden dat de trainingswijze en de omgang met honden van de trainers van een hondenschool bij jou moet passen. Dus na een vergelijking van verschillende hondenscholen, hebben wij Doderer een mail gestuurd. Na leuk over en weer gemaild te hebben, werd de eerste cursus gepland. Weer een vinkje op onze checklist.

Dan is het eindelijk zover, 20 januari 18.00 uur, het transport met de meest waardevolle ‘pakketjes’ staat voor de deur. Verbaasd, vermoeid en een beetje onzeker na een lange reis. Maar dit is na 10 minuten verdwenen en gaan ze op tournee door hun nieuwe huis. Na de eerste week acclimatiseren in huis gaan we met de puppycursus beginnen. Maar wat een eerste week! Vooral genieten, maar soms ook wat oeps- en aha-momenten. Oeps, wanneer je even vergeet dat ze nog veel moeten leren. Wanneer je nog geen tuig hebt maar een halsband waar Garas zich uitwurmt en de weg op rent. Aha, wanneer je niet consequent bent en je dit niet een maar in tweevoud terugkrijgt. Gelukkig hebben we de eerste week het vertrouwen gekweekt waar wij op hoopten. Dus vol goede moed en een lading beloningssnacks zijn wij gestart met de puppycursus.

Het belangrijkste motto?

Op 26 januari 2021 zijn wij gestart met onze eerste les bij Frances. Ieder met een eigen hond en zelfs in dezelfde cursus, maar wel een paar meter uit elkaar. Na een korte introductie van Frances zijn wij gestart met basisoefeningen. Met geduld (veel geduld) en veel (heel veel) snacks hebben wij onze puppy’s door de les gesleept. Soms letterlijk, want zo’n eerste les is voor iedereen – hond en baas – spannend en alles wat er op het gras gebeurt, is voor de hondjes nu eenmaal veel leuker. Gelukkig kregen we de volgende lessen al snel de smaak te pakken en gingen ze allebei steeds beter luisteren. Zelfs zo goed, dat we zelfs naast elkaar konden gaan trainen!

Het is voor ons de eerste keer om twee pups op hetzelfde moment op te voeden. Omdat wij het heel belangrijk vinden om van broer en zus twee individuen te maken, doen wij hier alles aan om dit zo goed mogelijk te doen. Dus alle tips van de eerste les hebben wij thuis toegepast. Neem de honden ook apart mee naar buiten, zet ze af en toe uit elkaar, train momenten tijdens de wandeling. En alles afwisselen zodat beide hondjes dezelfde ervaringen krijgen. Hele nuttige tips met resultaat.

Omdat wij zien dat Garas en Gyöngy graag naar school gaan en wij zelf ook erg uitkijken naar de lessen, trainen wij vrolijk verder en gingen wij in juli gelijk door met gedrag en gehoorzaamheid. En nu gaan we ook weer door naar de volgende cursus! Om de puntjes in de buurt van de i te houden, zodat we weten dat de hondjes in hun verschillende levensfases de juiste training krijgen, om onszelf scherp te houden maar vooral omdat de honden graag met ons samen trainen.

En ja, soms gaat het tijdens de les niet zoals je hoopt en hebben de honden hun dag niet. Maar dat maakt niet uit, want wij passen thuis toe wat wij hebben geleerd, daar gaat het wat ons betreft om. Want wanneer je een hond hebt, voed je deze niet op met slechts 1 uur per week hondentraining. Ons motto is “leren is investeren”.

Hebben jullie nog tips voor toekomstige hondenbaasjes?

De belangrijkste tip is, zorg ervoor dat de hond geen impulsaankoop is. Denk goed na wat de reden is om een hond aan te schaffen en of je een pup wilt of een oudere hond, een rashond of een hond uit het asiel of van een stichting. Wanneer je motieven duidelijk zijn, verdiep je dan in de verschillende hondenrassen en -kruisingen. Kies een hond die past bij jouw leefwijze en woonsituatie, maar let ook goed op de behoefte van de hond. Wanneer je daadwerkelijk op zoek gaat naar de hond, laat je niet misleiden en voorkom teleurstellingen: denk aan zieke honden van broodfokkers en uit de illegale hondenhandel.

Hoe ziet toekomst met jullie Puli’s eruit?

Genieten, opvoeden, trainen en leuke dingen doen met onze sociale en tikkeltje eigenwijze Puli’s. Ondanks dat het broer en zus zijn, hebben ze totaal verschillende karakters. Zo is Garas altijd enthousiast naar mens en dier terwijl zijn zus eerst de kat uit de boom kijkt (soms letterlijk). Verder is ze eenkennig en haat ze autorijden in tegenstelling tot haar broer. Die nergens een hekel aan heeft.

Natuurlijk hebben ze ook veel overeenkomsten: ze zijn vrolijk, sociaal, leergierig en erg lief. Ze genieten het meeste van samen racen door het gras. Ze tuimelen dan over elkaar en maken geavanceerde sprongen. Verder jagen ze graag samen op onze katten en zijn het twee Puligans die de bank erg lekker vinden om op te liggen maar ook om aan te vreten. Of komen ze trots met een kapot gevreten slipper in hun bek aanlopen. Dan willen wij niet lachen maar ondertussen ziet het er wel komisch uit. Ze zijn ook goed in ongegeneerd slapen met hun poten omhoog, languit op de grond. Met eten zijn ze wat kritisch, ze eten liever kaviaar dan koolvis. Dat blijkt ook uit de snackkeuze van gedroogde eendenreepjes waar we mee lopen te slepen op de trainingen.

Hoe zien Garas en Gyöngy de toekomst?

“Nu wij weer aan het woord zijn, willen wij laten weten dat het ons tot nu toe goed bevalt bij onze baasjes. Wij zijn de meest verwende Puli’s op aarde. Ja, soms doen wij hele ondeugend dingen zoals het vreten aan de bank. Maar het enige wat wij doen, is ons vrouwtje helpen want zij vindt de bank toch niet mooi. Wij zijn heel blij dat wij samen zijn gebleven als broer en zus. Onze baasjes gaan hier goed mee om en maken van ons onafhankelijke honden. Hierdoor kunnen wij ook goed alleen mee op pad en alleen thuisblijven. Al vinden wij het samen natuurlijk wel het leukste.

Omdat wij graag dingen leren, zijn wij heel blij dat wij elke week naar ‘school’ mogen. Na een klein uur trainen zijn wij helemaal kapot, het vergt best veel inspanning om goed op te letten, terwijl het grasveld een walhalla aan geuren is. De momenten dat wij bezig zijn met andere dingen tijdens de les zoals ons theaterstuk van de ‘dramatisch stervende zwaan’, die wij goed hebben geoefend in onze pubertijd, letten onze baasjes gelukkig goed op.

Thuis wordt er gewoon verder getraind dus wij weten waar wij aan toe zijn. Sinds kort hebben we ook ons eigen Instagram-account ‘Pulitwins’ waar je al onze avonturen kan volgen. Geloof ons, we zijn echt hilarisch! Tot slot willen we Frances en Peter bedanken voor het trainen van onze baasjes zodat wij nog meer ondeugende dingen kunnen doen.”